ေတာ လား ၊ ျမိဳင္လား အုပ္မိွဳင္းေလေရာ္...
အသံသာ သီက်ဴး ၊ ငွက္ကေလးမ်ားမို ့ အလား...
ေနျခည္ျဖားစူး ခြာညိွဖူး လဲ ၊ ေမြးႀကိဳက္ပြင့္လန္းေနတယ္ မို ့လား..........
ေရာင္သစ္ဆန္းထက္ အႏြယ္တည့္ထဲ အျမင့္ စံ ၊ တင့္တယ္လွတဲ ့ သစ္ခြပန္းမ်ား အမို ့လား..
အို ့အလိုေလ.... ပန္းတို ့သခင္ ျမသဇင္ ၊ ဤသည္ပန္းရယ္က ေတာ္၀င္ပန္းေတာ္မို ့အလား...
ပန္းမ်ိဴးမ်ာစြာ ပန္းမ်ားသည္က သူဂုဏ္ရနံ သူသည္သာ မ်ားစြာျပည့္စံုေနေလေရာ္...
ဤသည္ သခင္ပန္း ေတာ္၀င္နန္းသူ ၊ ထိုက္သူတို ့သာ ခူးဆြတ္ " ပန္ " ခြင့္ရွိတယ္ အမို ့လား..
ျမိဳသူျမိဳသား ခူးေရာင္းပန္ ခဲ့ပါေလေသာ္ မင္းျပစ္မင္ဒဏ္ ခံရေလခ်ီ ၊ ေရွ့က်မ္းစာေပ ဖတ္ဖူးႀကတယ္မို ့လား..။
ပန္းမ်ိဴးအလည္ သခင္ဂုဏ္၀င့္ ျမသင္ဇင္မ်ိဳးရယ္က ေတာ္၀င္မ်ိဴးႏြယ္ ပ်ိဳမဒီေလးမ်ား အႀကိဳက္ မို ့လား..။
အေလးနတ္ထားစဥ္းစားႀကည့္ပါေလ......
ပန္းမ်ိဴးစံု၀ယ္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ႀကြား စာစကားလဲ ကဗ်ာဆရာမ်ားရဲ ့ ဖြဲ့ႏြဲ ့ခ်ီးမြန္းျခင္း ခံရတယ္ မို ့လား..။
စာကေလးကနြယ္ ၊ ပန္းကေလးေမြး ၊ ကဗ်ာဆရာစိတ္ကူး နုရႊရႊေလးမို ့လား...
ငွက္ကေလးက က်ဴး ၊ ေနျခည္ကျဖာ ၊ ပန္းကေလးကေမြး ၊ ေအးခ်မ္းမိတာမို ့...
သင္ေႀကနပ္ နိုင္တယ္ မို ့လား..။
ေနမင္းသူ(သထံုသားေလး)
ေရးခ်င္တာေရးရလိုေပ်ာ္မိပါ၏..။
[ 20-AUG-2012 ]
No comments:
Post a Comment